Disa thënie për martesën...

Jeta martesore është përplot entuziazëm dhe frustrim:
• Në vitin e parë të martesës, burri flet dhe gruaja dëgjon.
• Në vitin e dytë, gruaja flet, ndërsa burri dëgjon.
• Në vitin e tretë, të dy flasin, ndërsa fqinjët dëgjojnë.

Është e vërtetë se të gjithë meshkujt lindin të lirë dhe të barabartë, por disa prej tyre martohen!

Një martesë e lumtur bazohet në dhënie dhe marrje – burri jep, ndërsa gruaja merr.

Martesa është pak a shumë si një violinë, pasi muzika e bukur përfundon dhe telat janë të ngjitur...

Një burrë ka thënë: “Nuk e kam ditur se çfarë është lumturia derisa u martova... mirëpo atëherë ishte shumë vonë!”

Martesa është dashuri. Dashuria është verbër. Kështu, martesa është një institucion për të verbrit.

Dashuria është një ëndërr e gjatë e ëmbël, ndërsa martesa është alarmi që të zgjon.

Thonë që kur një mashkull ia mban dorën femrës para martese – kjo është dashuri; ndërsa pas martesës është vetëmbrojtje.

Burri është dëshmi e gjallë se gruaja di të bëjë shaka.

Dhëndri: Mashkulli i vetëm që nuk i ka thënë gruas asnjë gënjeshtër.
Nusja: Një femër me një perspektivë përplot lumturi në të ardhmen.

Unë jam shefi, por mos ia thoni gruas time.